Πώς βγήκε η φράση «κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε».
Παλαιότερα, τα σπίτια ενός χωριού μετριόντουσαν με τους…φούρνους τους.
Οι χωρικοί, δηλαδή, δεν έλεγαν ότι «το χωριό μου έχει τόσα σπίτια» αλλά «τόσους φούρνους», επειδή κάθε σπίτι είχε και το δικό του φούρνο, για να ψήνει το ψωμί του.
Είναι γνωστό και το ανέκδοτο του Κολοκοτρώνη με τον Άγγλο φιλέλληνα Κνόου.Ο τελευταίος, που μιλούσε αρκετά καλά τη γλώσσα μας και θαύμαζε το ....Γέρο για την τόλμη και την εξυπνάδα του, τον ρώτησε κάποτε, αν το χωριό που γεννήθηκε ήταν μεγάλο.
- Όχι και τόσο, αποκρίθηκε ο Κολοκοτρώνης.
Δεν πιστεύω να έχει παραπάνω από εκατό φούρνους…
Ο Άγγλος, που δεν ήξερε ότι με το «φούρνος» εννοούσε «σπίτι», τον κοίταξε ξαφνιασμένος.
- Και δεν είσαι ευχαριστημένος, στρατηγέ; τον ρώτησε.
Εμένα το δικό μου χωριό δεν έχει περισσότερους από δυο φούρνους!
- Βρε τον κακομοίρη! είπε τότε ο Κολοκοτρώνης.
Και πώς ζεις σε τέτοια μοναξιά;
Στα χωριά, όταν πέθαινε ο αρχηγός της οικογένειας, οι συγχωριανοί του έλεγαν ότι «γκρέμισε ο φούρνος του», εννοώντας ότι το σπίτι «γκρεμίστηκε, χάθηκε». Με τα χρόνια όταν κάποιος πεθαίνε, το νέο ανάμεσα σε συγγενείς, φίλους και γνωστούς κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα είτε μέσω τηλεφώνου. Συνήθως ένα κοντινό πρόσωπο αναλάμβανε την υποχρέωση να τους ειδοποιήσει όλους, ακόμα κι αν δεν έχει τακτικές επαφές μαζί τους. Έτσι, όταν κάποιος επικοινωνούσε μετά από πολύ καιρό έμεινε η έκφραση: «που χάθηκες; Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε». Με τα χρόνια ξεχάστηκε η αρχική σημασία της έκφρασης, η οποία πλέον δηλώνει ένα σπάνιο ή απρόσμενο γεγονός... ΠΗΓΗ: .ΜΥΘΟΙ-ΗΘΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Οι χωρικοί, δηλαδή, δεν έλεγαν ότι «το χωριό μου έχει τόσα σπίτια» αλλά «τόσους φούρνους», επειδή κάθε σπίτι είχε και το δικό του φούρνο, για να ψήνει το ψωμί του.
Είναι γνωστό και το ανέκδοτο του Κολοκοτρώνη με τον Άγγλο φιλέλληνα Κνόου.Ο τελευταίος, που μιλούσε αρκετά καλά τη γλώσσα μας και θαύμαζε το ....Γέρο για την τόλμη και την εξυπνάδα του, τον ρώτησε κάποτε, αν το χωριό που γεννήθηκε ήταν μεγάλο.
- Όχι και τόσο, αποκρίθηκε ο Κολοκοτρώνης.
Δεν πιστεύω να έχει παραπάνω από εκατό φούρνους…
Ο Άγγλος, που δεν ήξερε ότι με το «φούρνος» εννοούσε «σπίτι», τον κοίταξε ξαφνιασμένος.
- Και δεν είσαι ευχαριστημένος, στρατηγέ; τον ρώτησε.
Εμένα το δικό μου χωριό δεν έχει περισσότερους από δυο φούρνους!
- Βρε τον κακομοίρη! είπε τότε ο Κολοκοτρώνης.
Και πώς ζεις σε τέτοια μοναξιά;
Στα χωριά, όταν πέθαινε ο αρχηγός της οικογένειας, οι συγχωριανοί του έλεγαν ότι «γκρέμισε ο φούρνος του», εννοώντας ότι το σπίτι «γκρεμίστηκε, χάθηκε». Με τα χρόνια όταν κάποιος πεθαίνε, το νέο ανάμεσα σε συγγενείς, φίλους και γνωστούς κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα είτε μέσω τηλεφώνου. Συνήθως ένα κοντινό πρόσωπο αναλάμβανε την υποχρέωση να τους ειδοποιήσει όλους, ακόμα κι αν δεν έχει τακτικές επαφές μαζί τους. Έτσι, όταν κάποιος επικοινωνούσε μετά από πολύ καιρό έμεινε η έκφραση: «που χάθηκες; Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε». Με τα χρόνια ξεχάστηκε η αρχική σημασία της έκφρασης, η οποία πλέον δηλώνει ένα σπάνιο ή απρόσμενο γεγονός... ΠΗΓΗ: .ΜΥΘΟΙ-ΗΘΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου